Test latarki Fenix TK16 V2.0

Ciemność jest niepokojąca dla większości ludzi, zwłaszcza gdy muszą sie w niej poruszać. Cienie i dźwięki pełne nieznanego budzą w nas zwierzęcy strach odziedziczony po naszych jaskiniowych przodkach. Dla leśników, przyrodnicó, ratowników i służb porządkowych ciemność to częste środowisko pracy. Praca w takich warunkach wymaga specjalistycznego wyposażenia. Marka Fenix ​​doskonale to rozumie, dlatego zaprojektowała model latarki ręcznej TK16 V2.0, przeznaczonej przede wszystkim dla sił zbrojnych, ale nie tylko dla nich. O tym, że to coś więcej niż tylko latarka, omówimy w tym artykule.

„Życie jest albo odważną przygodą, albo niczym”. Heleny Keller

O marce Fenix

Narodziny marki FenixLight Limited zaczęły się w 2001 roku w Chinach. Marka początku stawiała na wysoką jakość i trwałość i tej zasady trzyma się do dziś. Ich produkty znane są użytkownikom w ponad 100 krajach. To nie jest wąska grupa ludzi. Fenix ​​to synonim niezawodności dla służb ratowniczych i bezpieczeństwa, poszukiwaczy przygód i milionów zwykłych turystów. I nic dziwnego. Jeśli potrzebujesz mocnego i niezawodnego światła, nie ma znaczenia, czy pracujesz w zakładzie przemysłowym, walczysz z przestępczością, wspinasz się po górach, czy po prostu lubisz nocne przejażdżki rowerowe. Fenix ​​ma to, czego potrzebujesz. Granice jej produktów wyznaczają jedynie granice samego użytkownika.

Moc zamknięta w małej obudowie

Aby nie mówić tylko o jakości, przedstawmy fakty w twardych liczbach.

Maksymalna moc wyjściowa TK16 to przyzwoite 3100 lumenów. Stroboskop jest również ustawiony na ten poziom. Poświata ma maksymalnie około 380 metrów. Przy tych parametrach i jasnym białym świetle główne światła w naszej starej Fabii wyglądały jak lampa naftowa :).

Światło ma 5500-6500 Kandeli. Zwykła latarka nie uciągnie takiej mocy, dlatego TK jest zasilane baterią Li-on typu 21700 o pojemności 5000 mAh, która znajduje się w zestawie. Akumulator można też praktycznie ładować przez wbudowane złącze USB-C. Dioda LED to Luminus SST-70 o żywotności 50 000 godzin światła.

Łącznie latarka TK16 posiada 6 trybów pracy. Maksymalny czas świecenia zależy od ustawionej mocy.

• 3100 lumenów (2,66 godziny) — inspekcja rozległego obszaru, szukanie w otwartym terenie, stroboskop. Długość swiatła 380m.
• 1000 lumenów (2,8 godz.) - Kontrola średniego dystansu, m.in. otoczenie domku. Długość swiatła ok. 220m.
• 350 lumenów (8,3 godziny) — idealne do mniejszych hal i parków. Długość swiatła ok. 120m.
• 150 lumenów (19,2 godziny) - Najpopularniejszy tryb oświetlenia w bezpośrednim sąsiedztwie podczas biwakowania lub sprawdzania małych przestrzeni. Długość swiatła ok. 80m
• 30 lumenów (43,3 godziny) — nadaje się do przerw w dostawie prądu w domu lub do oświetlania małych przestrzeni. Długość swiatła ok. 40m.
• Stroboskop

Latarka posiada pamięć i włącza ostatnio ustawiony tryb, za wyjątkiem stroboskopu. Zniknęło irytujące przeklikawanie przy każdym nowym włączeniu.


Włączanie i przełączanie trybów

Odporność to połączenie kilku elementów

• bezpiecznik termiczny przed przegrzaniem
• bezpiecznik przed odwrotnym włożeniem baterii
• akumulator przechowywany między dwiema sprężynami do użytku podczas strzelania
• korpus z hartowanego aluminium lotniczego
• odporny na uderzenia z 1 m
• korpus odporny na zarysowania - anodowany na twardo typu III
• wodoszczelność do 2 m - standard IP68

Wymiary i waga latarki 

• Długość 14,3 cm
• Średnica główki 3,4 cm
• Średnica korpusu 2,54 cm
• Biorąc pod uwagę wydajność, waga jest znikoma 184 g, nawet z baterią

KUP LATARKĘ Fenix TK16
 

Zastosowanie taktyczne

No, dane w liczbach mamy za sobą. Przekonajmy się teraz jak TK16 poradzi sobie w praktyce.

Poza codzienną pracą, moim głównym obszarem pracy są otwarte tereny i lasy łęgowe. Znaczną część wolnego czasu spędzam na łonie natury, czy to na bushcrafte, klasycznej wędrówce, czy też z żoną na obserwowacji nocnych drapieżników. Jednocześnie jestem też strzelcem i poświęcam się ochronie osobistej, więc oceniłem TK16 z kilku punktów widzenia.

Aż do niebezpiecznych momentów...

TK16 noszę ją jako latarkę EDC, ale idealnie nadaje się głównie dla policji, wojska i SBS. Jest stosunkowo niewielka jak na swoją wydajność, ale nie jest to latarka, którą schowasz pod koszulką.

Dla lepszego wyobrażenia - tubus latarki bez części ze światłem ma długość zbliżoną do magazynka do Glocka 19.


Rozmiary tubusu w porównaniu do magazynka Glock 19

Na końcu lampy znajdują się wolframowe końcówki. Przeznaczone są do wybijania szyb np. w samochodzie. Jest to świetne narzędzie, jeśli spędzasz dużo czasu podróżując komunikacją miejską lub samochodem.

Podczas podróży pociągiem zdarzyło mi się, że zderzyliśmy się z zaklinowaną ciężarówką na przejeździe. Latarka z tymi kolcami bardzo by mi się wtedy przydała, bo nie mogliśmy dostać się do kierowcy ciężarówki z powodu zatrzaśniętych drzwi. Jedyną szybką opcją były okna.

Kolce w połączeniu z duraluminiowym korpusem latarki są również dobrym pomocnikiem w sytuacjach samoobrony, gdzie skutecznie zastępują kubotan podczas uderzeń.


Wolframowe końcówki latarki Fenix ​​TK16

Przy trzymaniu od początku liczy się w odwrotnym chwytem. Oba przełączniki znajdują się w tylnej części i są obsługiwane kciukiem. Jest to powszechny rodzaj chwytu w w służbach bezpieczeństwa, gdzie ręka znajduje się w górnej pozycji obronnej, a poświata pozwala na wygodne prowadzenie w chwycie krzyżowym, gdzie druga ręka z bronią krótką spoczywa na dłoni z latarką. Atakujący jest więc cały czas oślepiony światłem, a strzelanie z broni krótkiej jest celniejsze, mimo że broń trzymana jest tylko jedną ręką.

Mam jeszcze jeden Fénix GL22 z laserem na moim Glocku, gdzie nie potrzebuję już osobnej latarki. Jednak jak na moją dwucalową broń ręczną ten chwyt w połączeniu ze światłem jest po prostu idealny.

W rękawiczkach 16stkę trzymało i kontrolowało się doskonale. Istotne jest tu szorstkość przy uchwycie. Bez rękawiczek, w mokrych i zmarzniętych dłoniach chwyt był już trochę niepewny.

Stroboskop jest sterowany oddzielnie za pomocą mniejszego przełącznika, więc jest natychmiast dostępny. Przy natężeniu 3100lm (5500-6500 K) wszyscy po przeciwnej stronie latarki doświadczą trudnych i mocno zdezorientowanych chwil. To doskonały wybór nie tylko do obrony gospodarstw domowych, ale również do zatrzymywania podejrzanych osób. Silne działanie stroboskopu często wystarcza, aby zapobiec eskalacji sytuacji i bardziej agresywne formy utylizacji nie są konieczne.

Umiejscowienie przełącznika zwiększyło elastyczność użytkowania TK16. W kilka sekund możesz dodać zdalny włącznik z kablem do latarki, po prostu zmieniając końcówkę. Latarka jest następnie mocowana do kolby długiej broni za pomocą zespołu. Stabilność styku baterii zapewniają sprężyny na każdym końcu. Dzięki temu światło nie traci kontaktu ze źródłem nawet przy silnych wstrząsach podczas fotografowania.

Oprócz zdalnego włącznika, latarkę można uzupełnić kilkoma akcesoriami. Najbardziej interesowały mnie filtry i dyfuzory

Często używam czerwonego filtra M. Mocuje się go po prostu zaczepiając, ponieważ ma kształt dopasowany do główki latarki. Zwierzęta widzą czerwone światło inaczej niż ludzie i jest to dla nich mniej niepokojące. Jednocześnie przyciągam mniej uwagi otoczenia niż przy jasnym, białym świetle. Na kempingu dla odmiany lubię filtr koloru zielonego.


Używanie czerwonego filtra w terenie

Dobrym dodatkiem jest również dyfuzor. Dyfuzor jest uniwersalny do kilku modeli, więc trzeba go mocniej docisnąć do głowy. Dyfuzor rozprasza światło na boki i co z latarki robi ekstra mocną latarnię.

Na pewno w przyszłości do wyposażenia dodam pachołek drogowy. Nadaje się nie tylko na wspomniane niedogodności podczas podróży samochodem, ale także w sytuacjach awaryjnych podczas pieszych wędrówek. Czerwony stożek o natężeniu 3100 lm idealnie nadaje się do sygnalizacji dla helikopterów ratowniczych i wyraźnego oznaczania Twojej pozycji, czy to ze stroboskopem, czy bez. Można cię zobaczyć nawet pod gęstą roślinnością i na wzgórzach lub w otwartej przestrzeni, świecąc na kilometry. Dzięki temu nie muszę niepotrzebnie nosić ze sobą rac sygnalizacyjnych.

Wykorzystaj w terenie

Prognoza pogody przewiduje brak wiatru i zachmurzenie nieba. Idealne warunki. Sprawdźcie więc szybko sprzęt, baterie, zestawy do łapania i nie zapomnijcie o ciepłej bieliźnie. Wybieramy dogodną lokalizację i ruszamy. Należę do grupy ochotników ds. badań i monitoringu sów. Wieczory, a czasem całe noce wolnego czasu spędzam w ciemnościach otwartej przestrzeni, a 16stka zawsze mi towarzyszy.

Pracujemy w specyficznych warunkach, które stawiają określone wymagania sprzętowi. Monitoring odbywa się głównie w okresie migracji, czyli od jesieni do wiosny. Pracujemy w wilgotnych i niskich temperaturach, które nadmiernie obciążają sprzęt. Miejsca pułapek są często oddalone od siebie o kilkaset metrów, w miejscach opuszczonych lub trudno dostępnych.

W połączeniu z moimi innymi wojowniczymi hobby, TK16 był oczywistym wyborem. Lubię, gdy sprzęt jest uniwersalny. Dzięki zasięgowi ponad 300m używam TK do sprawdzania szerszego obwodu, a jako czołówkę mam HM51R Ruby V2.0.

 

Dzięki wspomnianej poświacie, poza znaczną poprawą przeglądu sytuacji, praca stała się również łatwiejsza. Poruszanie się nocą po stepie może być skomplikowane. Trawa jest przeważnie mokra i sięga do kolan. Pod nią kryją się dziury i oblodzone kamienie. Przy obecnej poświacie mogę sprawdzić punkt przechwytywania z dużej odległości, nie podchodząc do niego zbyt blisko. Mam również przegląd dzikiej przyrody w okolicy. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebujesz w środku ciemnej nocy, jest wysokie zwierzę w pułapce, bliskie spotkanie z dzikiem lub złapanie kłusownika z odległości kilku metrów.

Po skompletowaniu ekwipunku Fenixami zniknęło jedno irytujące zadanie. Zarówno baterie 16, jak i Ruby wytrzymują wystarczająco długo, dlatego ładuję je mniej więcej co 3 podróż. Oszczędza mi to dużo czasu i dźwigania zapasowych baterii.

Diody LED do latarek o mocy powyżej 3000lm mają swoją specyfikę, dlatego Fenix ​​wyposażył je w bezpiecznik termiczny. Światło szybko nagrzewa się powyżej 60 stopni przy maksymalnej mocy. Bezpiecznik zapewnia, że ​​latarka automatycznie zmniejszy moc o 1 tryb, aż temperatura spadnie do akceptowalnej temperatury.

Przy temperaturze zewnętrznej około 5 stopni latarka zmniejszała swoją maksymalną moc po 25-30 sekundach. Wydaje się to niewiele, ale trzeba pamiętać, że jest to wysoka intensywność, którą większość użytkowników włącza tylko na krótki czas. Ta „wada” jest taka sama dla wszystkich supermocnych latarek, niezależnie od producenta.

Odporność 16stki odpowiadała mi pod każdym względem. Nie ma znaczenia, czy mam go w zakrytej kaburze, otwartej torbie, czy po prostu wisi na pasku chest rig. Niezależnie od pogody czy temperatury zawsze mogę na nim polegać i działa jak należy. Nie przeszkadzają jej wstrząsy, upadki na zamarzniętą glebę czy wilgoć i ujemne temperatury. Po włączeniu świeci bez zbędnego klikania trybów, świeci dobrze i długo świeci. Nie wymagam więcej od porządnej latarki.

TK16 V2.0 zdobył moje pełne zaufanie, podobnie jak jego kuzyni HM51 Ruby V2.0 i GL22. Rodzina Fenix ​​z pewnością powiększy się dopiero w naszym domu.

Jeśli jesteś jedną z tych osób, które nie boją się wkroczyć w niezbadane ciemności, czy to w pracy, czy w celach osobistych, TK16 V2.0 jest idealnym partnerem. Jedną z najważniejszych rzeczy w terenie jest pewność, że można polegać zarówno na sprzęcie, jak i na swoim sprzęcie. Tylko w ten sposób można sprawnie i bezpiecznie realizować zadania i doprowadzić wszystko do pomyślnego celu.